مروری بر نقش جامعه و خانواده در تأمین سلامتی سالمندان
سالمندی مرحله ای از رشد است که با کاهش قابل ملاحظه ای درفعالیتهای حسی و حرکتی و حافظه کوتاه مدت ظاهر می شود . طبق تعاریفی که توسط سازمان بهداشت جهانی از سالمندی ارائه شده است افراد بالای سن 65 سال را می توان جزء جامعه سالمندان به حساب آورد . آمار و ارقام نشان می دهد که به دلایل مختلف از جمله بازنشستگی زودهنگام , پیشرفت روشهای درمانی و بالا رفتن میانگین عمرانسان باعث افزایش شمار سالمندان درجامعه شده است. واقعیتی که انسان همواره فرآیند سالمندی را در صورت وجود شرایط مناسب زیستی به عنوان روند طبیعی گذر عمر پشت سر می گذارد . پیامد این واقعیت مسائل و مشکلات سالمندی است که ابتدا در کشورهای پیشرفته و سپس در سایر کشور ها واقعیت یافته و می یابد . لیکن طرز تلقی و برخورد با این مسئله و پاسخگویی به آن متناسب با فرهنگ و امکانات هر جامعه است. در این مقاله هدف، بررسی شیوه صحیح برخورد با پیران ( چهپدر و مادر، چه سالمندان دیگر ) جهت حفظ و تأمین سلامتی آنان است.
بیان مسئله به روایت واقعیت : پیرزنی است که 80 سال سن دارد خانه دار و بیسواد است در سن 16 سالگی ازدواج کرده و 5 پسر و 4 دختر دارد که همگی ازدواج کرده و تحصیل کرده می باشند. در کارهای کشاورزی به شوهرش کمک می کند. تا سن 70 سالگی شدیداً مشغول کار کردن بوده است و با هیچ مشکلی مواجه نبوده است ولی از این سن به بعد مشکلات بروز می کند واین پیرزن سالمند به علت فشار کاری زیاد و سنگین، زانوها و مچ پاهایش دچار گرفتگی شده و باعث زمین گیر شدن وی می گردد. سالمند به متخصص ارتوپدی مراجعه می کند ولی چندان مؤثر واقع نمی شود تا اینکه به یک متخصص روماتولوژی مراجعه نموده و روماتولوژیست داروهای مورد نیاز و چندین نوبت فیزیوتراپی تجویز می نماید. این پیرزن سالمند با همکاری خانواده بعد از چندین ماه در اثر حمایت شدید خانواده به همراه مصرف داروهای تجویز شده و انجام فیزیوتراپی، آرام و آرام شروع به راه رفتن با عصا می کند و دوباره به زندگی طبیعی خود بر می گردد بطوریکه در حال حاضر 80 سال سن دارد و امورات زندگی خود را می گذراند و نیز از شوهر پیرش که معلول و سکته مغزی کرده و زمین گیر شده است، مواظبت می نماید که این امر اهمیت حمایت و کمک جامعه و خانواده را در بازگرداندن سالمندان به زندگی عادی نشان می دهد. لذا می توان گفت سلامتی جامعه نیازمند سلامتی خانواده هاست و منظور از سلامتی خانواده، سلامتی روحی – روانی، جسمی، اجتماعی و معنوی خانواده هاست که آن هم میسر نمی شود مگر با آموزش و تربیت افراد خانواده ها که می تواند سلامتی جامعه را ارتقاء بخشد.
نتیجه گیری و پیشنهاد : از آنجائیکه سالمندی مرحله حساس از عمر انسان است که اگر با سلامت و رفاه توأم باشد از دوران بسیار خوش زندگی است اما اگر همین دوران با فقر و بیماری توأم شود دوران پر مصیبت و تلخی است لذا سالمندان اولاً به فکر آینده و زمان پیری باید تدابیری را اتخاذ نمایند و در ثانی خود را مهیای پذیرش دوران زندگی بنمایند و خانواده ها هم ضمن انتقال فرهنگ احترام به سالمندان به فرزندان خود کانون گرم و با محبت خانه ها را برای تأمین سلامتی روحی و روانی سالمندان فراهم نمایند و جامعه نیز نقش و جایگاه و توانمندیهای سالمندان را تبیین و جهت استفاده از تجربیات ارزنده آنان بسترسازی مناسب نمایند.
تهیه و تنظیم از عبدالله حسینلو کارشناس ارشد فیزیولوژی مرکز اموزشی درمانی امام خمینی (ره) اورمیه
دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) اورمیه
http://www.sahand272.blogfa.com/
http://www.rs272.parsiblog.com/
WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
: جستجو